Kontynuując cykl „Głogowskie biografie” przechodzę teraz do omawiania sylwetek osób związanych z miastem i jego okolicami. Bohaterem niniejszej notki jest długoletni naczelnik poczty w Głogowie Władysław Gdula.

Starsi mieszkańcy ulicy Rzeszowskiej zapewne pamiętają jednego ze swoich sąsiadów – Władysława Gdulę. Wiadomości o nim czerpię z kilku zachowanych dokumentów. Nie był on urodzonym głogowianinem. Przyszedł na świat 28 czerwca 1903 r. w Przemyślu i tam spędził dzieciństwo i młodość. Było to jeszcze za czasów cesarza Franciszka Józefa Habsburga i to wizerunek tego władcy znajduje się na znaczku skarbowym naklejonym na świadectwie urodzenia i chrztu wystawionym w podprzemyskiej parafii w Niżankowicach.

fot. Władysław Gdula podczas pracy

W odrodzonej Rzeczpospolitej Władysław Gdula został pracownikiem Poczt i Telegrafów. Pamiętajmy o tym, że przed wojną było to nie tyle przedsiębiorstwo, co ministerstwo, gdyż w skład rządu wchodził Minister Poczt i Telegrafów. Władysław Gdula 5 kwietnia 1930 r. we Lwowie zdał egzamin pozwalający mu rozpocząć służbę pocztowo-telegraficzną. Pod świadectwem egzaminacyjnym podpisało się kilka osób, m.in. Zygmunt Kundler, naczelnik wydziału Dyrekcji Poczt i Telegrafów we Lwowie. Trudno mi powiedzieć, w którym dokładnie roku Władysław Gdula został skierowany do Głogowa, jego syn Stanisław urodził się 8 lipca 1935 r. jeszcze w Niżankowicach, ale w następnym chronologicznie dokumencie wystawionym 21 sierpnia 1937 r., Władysław Gdula podpisał się jako pełniący obowiązki naczelnika urzędu pocztowego w Głogowie. Nawiasem mówiąc to bardzo ciekawy dokument, jest to wniosek żydowskiej głogowianki Marjem Nüssenfeld, żony kupca, o ubezpieczenie na życie, zawarty w placówce poczty w Głogowie. Zatem pomiędzy lipcem 1935 r., a sierpniem 1937 r. Władysław Gdula przeniósł się do Głogowa.

fot. Władysław Gdula ze swoim synem Stanisławem przed pocztą w Głogowie, 1938r

Jego syn Stanisław rozpoczął naukę w głogowskiej szkole. Zachowało się jego świadectwo z roku szkolnego 1943/1944. Był to okres okupacji niemieckiej, dlatego świadectwo jest dwujęzyczne, polsko-niemieckie. Stanisław kontynuował naukę po wojnie w szkole średniej w Rzeszowie, o czym zaświadcza papier wystawiony na posterunku MO w Głogowie 23 lipca 1945 r. Zaświadczenie pozwalało mu korzystać z 50-procentowej ulgi podczas przejazdu kolejami. Ostatnim chronologicznie dokumentem jest pismo podpisane przez burmistrza Głogowa Kazimierza Sztabę, w którym napisano: „Ze strony Zarządu Miejskiego w Głogowie zaświadcza się, że Ob. Gdula Władysław zam. w Głogowie, ul. Głogowieckiego nr 22, jest urzędnikiem pocztowym”. Ówczesna ulica Głogowieckiego, to dzisiejsza ulica Rzeszowska.

fot. Zaświadczenie wydane Gdulom przez milicję w Głogowie

Niniejsza nota biograficzna wymaga jeszcze wielu uzupełnień. Mnóstwo w niej luk i niedopowiedzeń. W dokumentach pozostałych po Władysławie Gduli znajduje się książka kontroli głogowskiej placówki pocztowej prowadzona od 1864 r. oraz kolekcja kart pocztowych z okresu II wojny światowej i pierwszych lat powojennych. To rzadkie i cenne pamiątki związane z historią Głogowa Małopolskiego.

Robert Borkowski

PS.
Bardzo dziękuję Pani Klaudii Bąk za przekazanie materiałów po Władysławie Gduli.