Rudolf Menerka w starszym wieku

Przy opisywaniu biografii Rudolfa Menerki muszę wrócić do sporu, który jakiś czas temu miał miejsce w związku z pisownią jego nazwiska. Żeby nie było wątpliwości, co do poprawności pisowni, oddaję głos samemu Menerce: Urodziłem się w maju 1847 r. i liczę rok 91-szy – pisał w 1938 r. w swoich wspomnieniach. – Ojciec mój był Morawianinem, w rodzinie krążyła legenda, że dziad nasz, Mierski, pochodził z Litwy i był oficerem napoleońskim. Ożeniwszy się na Morawach osiadł tamże, a Niemcy zmienili mu nazwisko na Mierka, z czasem, gdy ojciec osiadł w Galicji zrobiono z tego Mnerka, fonetycznie Menerka i tak już pozostało dotąd.