fiedlerZnany polski podróżnik, przyrodnik, prozaik, reportażysta i porucznik Wojska Polskiego.
    W 1926 r. wydał pierwsza książkę „ Przez wiry i porohy Dniestru".
    W swoim życiu odbył 30 podróży i wypraw, z których relacje zawarł w 32 książkach. Pisał o rdzennych mieszkańcach Ameryki Północnej i Południowej. Barwne opisy przybliżają czytelnikowi życie tych ludzi, uczą szacunku dla obcych kultur i obyczajów.
    W czasie II Wojny Światowej Fiedler służył w Wielkiej Brytanii. Owocem znajomości z polskimi lotnikami stała się powieść „Dywizjon 303". Drugą „wojenną" jego książką jest „Dziękuję ci kapitanie" o losach polskich marynarzy. Napisał także kilka powieści dla młodzieży : „Mały Bizon", „Wyspa Robinsona", „Orinoko", „Biały Jaguar".
Książki Fiedlera zostały przetłumaczone na 23 języki. Najsłynniejsze z nich to : „Bichos, moi brazylijscy przyjaciele", „Wśród Indian Koroadów", „Ryby śpiewają w Ukajali", „Kanada pachnąca żywicą". Zmarł w Puszczykowie w 1985 r. i tam został pochowany.
    Od 1996 r. wręczana jest corocznie nagroda „Bursztynowego Motyla im. A. Fiedlera" dla najlepszego polskiego autora książki podróżniczej.
    Obecnie książki podróżnicze są bardzo popularne lecz o tym autorze mało kto pamięta, a to duży błąd. Warto wrócić do jego pełnych uroku opowieści.

zurkowski wojciechWojciech Żukrowski – to pisarz, dziennikarz, scenarzysta, prozaik, poeta, eseista, krytyk literacki, poseł na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji.

Urodził się 14 kwietnia 1916 r. w Krakowie. Studiował na Wydziale Prawa i na Wydziale Humanistycznym UJ, ukończył filologię polską na uniwersytecie we Wrocławiu. Należał do katolickiej organizacji "Odrodzenie".
Debiutował na łamach "Kuźni Młodych" w 1934 r. W 1939 r. walczył m.in. w obronie Narwi pod Różanem i na Lubelszczyźnie. Okupację przetrwał w Krakowie. Po wojnie oficer Ludowego Wojska Polskiego, aktywnie włączył się w działalność Związku Literatów Polskich.
W latach 1953-1954 korespondent wojenny w Północnym Wietnamie, potem dotarł do Laosu i Chin. Był też radcą kulturalnym ambasady polskiej w Indiach. Związany mocno z Warszawą, członek zespołu redakcyjnego miesięcznika "Widnokręgi", współpracownik dwutygodnika "Nowe Książki".
Właściwym debiutem książkowym Żukrowskiego był wydany konspiracyjnie w 1943 r. zbiór poetycki "Rdza". Pisarski rozgłos przyniósł mu jednak cykl opowiadań o tematyce żołnierskiej i okupacyjnej "Z kraju milczenia" (1946), a zwłaszcza utwór "Lotna" zekranizowany przez Andrzeja Wajdę.
To w tych opowiadaniach ujawniły się znamienne cechy jego pisarstwa: niezwykła plastyczność, ekspresja języka, intensywne przeżywanie i odtwarzanie urody świata, swoboda w kreśleniu sylwetek bohaterów, swoisty liryzm.
Osobny rozdział jego pisarskiej twórczości stanowią scenariusze filmowe. Przez lata współpracował z reżyserem Jerzym Passendorferem.
Jedną z najgłośniejszych jego książek były "Kamienne tablice". Książka wywołała sensację śmiałymi na owe czasy, zmysłowymi scenami miłosnymi. Ewa i Czesław Petelscy nakręcili na jej podstawie film, uznany jednak za nieudany, w przeciwieństwie do literackiego pierwowzoru.
Wojciech Żukrowski był też pisarzem dla dzieci. Jego barwne, groteskowo-fantastyczne "Porwanie w Tiutiurlistanie" czytały chętnie i dzieci, i ich rodzice. M.in. za nią otrzymał od dzieci Order Uśmiechu.
W latach 1986-1989 Żukrowski pełnił funkcję prezesa ZLP,1982-1988 przewodniczący polskiej sekcji IBBY (International Board of Books for Young People), był także członkiem Pen-Clubu, posłem na Sejm.
Zmarł 26 sierpnia 2000 r. w Warszawie. Pochowany został wraz z żoną na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.